Een horizontaal leeflijnsysteem voor een dak, ook bekend als een valbeveiligingssysteem voor daken of een dakveiligheidssysteem, is een veiligheidsoplossing die is ontworpen om vallen van hoogte op daken te voorkomen.
Deze systemen bieden werknemers een veilig bevestigingspunt om hun persoonlijke valbeveiligingsuitrusting, zoals harnassen en vanglijnen, aan te koppelen, zodat ze zich vrij kunnen bewegen tijdens het werken op hoogte. Dakleeflijnsystemen zijn essentieel voor werknemers die taken uitvoeren zoals onderhoud, inspectie en reparatie op daken, en zorgen voor hun veiligheid en naleving van valbeschermingsregels.
Veelgestelde vragen over dakleeflijnsystemen
We ontvangen vaak vragen over dakleeflijnsystemen, zoals de onderdelen, de overspanningen, de doorbuiging, enzovoort. Daarom willen we in deze blog de anatomie van een horizontaal leeflijnsysteem bespreken dat op daken is geïnstalleerd. Deze horizontale leeflijnsystemen worden ook wel engineered systems of HLL genoemd.
Wat is een horizontaal leeflijnsysteem?
Een horizontaal leeflijnsysteem is een kabelsysteem dat permanent is bevestigd aan een structuur door middel van verschillende individuele ankerpunten. Een gebruiker moet zich aansluiten op het systeem door een volledig lichaamsharnas te dragen en een vanglijn en runner of slider te gebruiken. Afhankelijk van de opzet van het systeem kan het horizontale leeflijnsysteem worden gebruikt als valbeveiliging of als valbeperkingssysteem.
Onderdelen van een horizontaal leeflijnsysteem
Een horizontaal leeflijnsysteem is opgebouwd uit verschillende componenten. Het systeem bestaat uit een staalkabel die aan minimaal twee ankerpunten is bevestigd.
Overzicht van de secties en overspanningen
Alle leeflijnsystemen hebben twee eindpunten. Dit zijn de bevestigingen op de ankerpunten aan de uiteinden van het systeem, waar de leeflijn is vastgemaakt en gespannen. Dit specifieke leeflijnsysteem heeft ook extra steunen, de ankerpunten tussen de eindpunten, die een tussentijdse of hoeksteun worden genoemd. De afstand tussen elk ankerpunt, of paal, wordt een overspanning genoemd.
Alle steunen zijn bevestigd aan palen die zijn verankerd aan de structuur van een gebouw. In dit voorbeeld is het XSPlatforms ankerpunt geïnstalleerd bovenop de dakstructuur met slechts één boorgat. Het ankerpunt, of de basisplaat, is afgedicht met een rubberen O-ring, waarop de bovenste componenten voor het leeflijnsysteem zijn geïnstalleerd.
Valruimte van een horizontaal leeflijnsysteem
Wanneer een gebruiker valt terwijl hij is bevestigd aan een leeflijnsysteem, zal het systeem doorbuigen in de richting van de val. Hoe groter deze doorbuiging, hoe meer valruimte er nodig is. De valruimte is de afstand die beschikbaar is voor een persoon om te vallen zonder een lager niveau te raken, bijvoorbeeld de grond of een object.
De invloed van overspanningen op doorbuiging
De berekende valruimte mag niet groter zijn dan de beschikbare afstand tussen het werkoppervlak en een lager niveau. Als de benodigde ruimte groter is, kan iemand de grond raken voordat de val correct is gestopt.
Dit is een van de redenen waarom de opzet van een horizontaal leeflijnsysteem goed moet worden berekend. Bij XSPlatforms hebben we hiervoor een speciale berekeningstool ontwikkeld.
Krachten op een ankerpunt
Een ander aspect om rekening mee te houden bij systeemcalculaties zijn de krachten die op het systeem worden uitgeoefend in het geval van een valstop. De overspanningsafstand en de doorbuigingshoek beïnvloeden bijvoorbeeld de maximale valstopbelasting (Maximum Arrest Load, MAL). Een lange overspanning leidt tot een kleinere doorbuigingshoek, wat zorgt voor een hogere impactkracht op een eind-/hoekanker wanneer een val wordt gestopt. Om de structuur van een gebouw te beschermen, zijn geïntegreerde energie-absorbers noodzakelijk.
Energieabsorptie
XSPlatforms werkt vaak met HLL-systemen met XSBending-kits, dit zijn gepatenteerde palen die buigen in de richting van een val en de doorbuigingshoek vergroten, waardoor de krachten op een anker worden verminderd. Een andere vorm van geïntegreerde energieabsorptie is de XSDynamic, die het kabeltraject verlengt en het grootste deel van de impact opvangt. Een combinatie van beide energie-absorbers kan ook worden gebruikt om meer gebruikers te accommoderen.
Een val belast niet alleen de structuur, maar ook de persoon wiens val wordt gestopt. Daarom is een persoonlijke energie-absorber (PEA) noodzakelijk voor elk valstopsysteem. Dit beschermt de gebruiker, terwijl de andere absorptieopties het gebouw beschermen.
Eenvoudige berekening
Al met al zijn er veel factoren waarmee rekening moet worden gehouden bij het berekenen van een horizontaal leeflijnsysteem. Daarom heeft XSPlatforms een online berekeningstool ontwikkeld, ODIN. ODIN geeft aan of de oplossing veilig is om te gebruiken en voldoet aan de geselecteerde norm, of dat er wijzigingen nodig zijn.
Download de infographic
We hebben een schematische infographic gemaakt van de anatomie van een horizontaal leeflijnsysteem die je kunt downloaden en afdrukken.
